Μηχανη του χρονου

Δεν ξερω.Παλι δεν ξερω.Ειμαι η μονη που ευχομαι να υπηρχε μηχανη του χρονου;Να μπορουσα να  γυρισω τον χρονο πισω.Να δω τα λαθη μου και να τα διορθωσω.Αν ηταν εστω εφικτο αυτο υποσχομαι πρωτα σε μενα και μετα σε εσας οτι θα τα εκανα ολα αλλιως!ΟΛΑ ΟΜΩΣ.Το μονο πραγμα που θα αφηνα ιδιο ειναι η αλλαγη του σχολειου και οι φιλοι μου.Θελω να γυρισω πισω τον χρονο να διαγραψω μαλακιες που εκανα και ηταν πολλες ΓΑΜΩΤΟ.Να ζησω παλι ολες εκεινες τις υπεροχες στιγμες του περσινου χρονου και να ξερω οτι τοτε ημουν πραγματικα χαρουμενη.Ποτε δεν αναλογιζεσαι το ποσο ευτυχισμενος εισαι μεχρι που αφηνεις την ευτυχια να φυγει.Η αληθεια ειναι οτι εχω πολυ καιρο να νιωσω καλα, να αισθανθω οτι η χαρα που ζω δεν θα διαρκεσει 2 ωρες αλλα μηνες ολοκληρους.Να μην φοβαμαι για το οτιδηποτε που θελω να κανω αλλα να ειμαι σιγουρη πως αν πεσω ειναι καποιος εκει να με βοηθησει να σηκωθω.Η ζωη ειναι τραγικα γρηγορη.Δεν καταλαβα ακομη πως περασε ενας χρονος, μεσα στον χρονο αυτο τωρα καταλαβαινω τι μπορουσα να ειχα ζησει και δεν τα εζησα.Θελω να τα ζησω τωρα μηπως ειναι πολυ αργα για κατι τετοιο; Ισως να ζηταω μια δευτερη ευκαιρια,ουτε αυτο δεν ξερω, αλλα ποσοι ανθρωποι ειναι διατεθημενοι να δωσουν δευτερες ευκαιριες; Μαλλον κανενας!Μονο εγω δινω ευκαιριες σε ανθρωπους που ξερω πως δεν θα αλλαξουν ποτε ισως γιατι στο βαθος ακομα ελπιζω πως οι ανθρωποι ΠΑΝΤΑ εχουν κατι παραπανω να δωσουν απο αυτο που δειχνουν αλλα δεν ειναι ετσι.Τελικα ισως το φαινομαι και το ειμαι ειναι το ιδιο και το αυτο.Πρεπει  να σταματησω να ελπιζω στις αλλαγες κανεις ποτε δεν θα αλλαξει παντα ιδιοι μενουμε.ΓΑΜΩΤΟ!Βασικα ομως αν υπηρχε μηχανη του χρονου ισως τελικα και να αλλαζαν οι ανθρωποι να εβλεπαν ξανα τις ηλιθιοτητες που εχουν μετανιωσει για αυτες και να τις αλλαζαν.Εγω παντως αυτο θα εκανα.Ξερετε οι ανθρωποι δυσκολα συγχωρουν ανθρωπους που τους πληγωσαν, αλλα αυτο ισως να ειναι το μονο εφικτο.Το εχω δει να γινεται και ειμαι τυχερη που εγινε αλλιως θα ειχα χασει το σημαντικοτερο ανθρωπο της ζωης μου ισως το μονο ατομο εκτος οικογενειας που με ανεχετε και με αγαπαει οπως ειμαι ΤΗΝ ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ.Βεβαια, εχω δει και την κακη πλευρα της συγχωρεσης απο τον ιδιο μου τον εαυτο.Συγχωρεσα καποιον που ηξερα πως θα με πληγωνε ξανα και θα μου κατεστρεφε την ευκαιρια και το εκανε.ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ ΠΟΛΥ, αλλα οπως ειπαμε ο χρονος δεν γυριζει πισω οποτε πρεπει να μεινω με τις πληγες μου ανοικτες μεχρι να με συγχωρεσεις και να ρθεις να τις κλεισεις.!


Φιλια,Ειρηνη