ΤΖΑ,ΤΖΑ,ΤΖΑ.Σορρυ που το λεω αλλα ολοι ειμαστε εγωιστες λιγο η πολυ.Στη δικια μου περιπτωση το πολυ ισως να μην ειναι και αρκετο,αλλα δεν μπορω να κατσω να ανεχτω πραγματα τα οποια δεν ειναι για ανοχη.Συγνωμη.Δεν τρεχω πισω απο κανεναν,δεν παρακαλαω κανεναν,δεν ζηταω συγνωμη απο κανεναν και το βασικοτερο δεν δειχνω αισθηματα σε κανεναν.Αυτο δεν συμβαινει επειδη ειμαι μια κομπλεξικη σκυλα με ψυχολογικα προβληματα(που ενταξει ισως στο ελαχιστο)αλλα γιατι οσες φορες εχω προσπαθησει να κανω κατι απο τα παραπανω εχω φαει τα μουτρα μου ασχημα και δεν το επιχειρω ΞΑΝΑ.ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.
Βεβαιως και το εχω μετανιωσει καποιες φορες αλλα ειναι περισσοτερες οι αλλες οι φορες που εχω βγει σωστη.Ισως να μην χρειαζεται τοσος εγωισμος σε ολους τους ανθρωπους,ισως μην ειναι ολοι οι ανθρωποι διατεθημενοι να παιξουν μαζι σου και με τα αισθηματα σου,αλλα οπως λεει και ο ελληνικος λαος "αμα καεις με τον χυλο,φυσας και το γιαουρτι".Απλα προσπατευομαι πισω απο τον τοιχο εγωισμου που εχω χτισει και πολλοι λιγοι καταφεραν να περασουν απο το μικρο πορτακι του.Καλα βεβαια μαλλον ειμαι λιγο υπερβολικη και μονοχνωτη αλλα τουλαχιστον προστατευμενη.Αυτο που δεν εχω καταλαβει ειναι αν προσπαθω να προστατευσω τον εγωισμο μου η τα αισθηματα μου μαλλον και τα δυο.
Ο τιτλος του ποστ προερχεται απο την μια και μοναδικη φορα που εχω μετανιωσει τρελα που ημουν εγωιστρια.Πριν απο 4 μηνες εγινε ενα περιστατικο(προσωπικο)και εμνα με ειχε πιασει το πεισμα μου το δεν θα πηγαινω οποτε θελει ε και δεν πηγα, και να τα αποτελεσματα.Αλλα μαλλον ειναι καλυτερα ετσι, ολα για καποιο λογο γινονται και καποτε ισως τον μαθω, μπορει και να μην το μαθω και ποτε,μπορει να ζω με το ΑΝ για μια ζωη αλλα τωρα ξερω πως η ζωη κρυβει πολλα και αν ειναι γραφτο καποιος να ειναι με καποιον θα ειναι οτι και να γινει.Αυτα ειχα να πω οχι πολλα αλλα μια συμβουλη δινω αφηστε πισω τα πρεπει και τα μην γιατι θα ζητε με τα ΙΣΩΣ και τα ΑΝ!
Φιλια,Ειρηνη
Βεβαιως και το εχω μετανιωσει καποιες φορες αλλα ειναι περισσοτερες οι αλλες οι φορες που εχω βγει σωστη.Ισως να μην χρειαζεται τοσος εγωισμος σε ολους τους ανθρωπους,ισως μην ειναι ολοι οι ανθρωποι διατεθημενοι να παιξουν μαζι σου και με τα αισθηματα σου,αλλα οπως λεει και ο ελληνικος λαος "αμα καεις με τον χυλο,φυσας και το γιαουρτι".Απλα προσπατευομαι πισω απο τον τοιχο εγωισμου που εχω χτισει και πολλοι λιγοι καταφεραν να περασουν απο το μικρο πορτακι του.Καλα βεβαια μαλλον ειμαι λιγο υπερβολικη και μονοχνωτη αλλα τουλαχιστον προστατευμενη.Αυτο που δεν εχω καταλαβει ειναι αν προσπαθω να προστατευσω τον εγωισμο μου η τα αισθηματα μου μαλλον και τα δυο.
Ο τιτλος του ποστ προερχεται απο την μια και μοναδικη φορα που εχω μετανιωσει τρελα που ημουν εγωιστρια.Πριν απο 4 μηνες εγινε ενα περιστατικο(προσωπικο)και εμνα με ειχε πιασει το πεισμα μου το δεν θα πηγαινω οποτε θελει ε και δεν πηγα, και να τα αποτελεσματα.Αλλα μαλλον ειναι καλυτερα ετσι, ολα για καποιο λογο γινονται και καποτε ισως τον μαθω, μπορει και να μην το μαθω και ποτε,μπορει να ζω με το ΑΝ για μια ζωη αλλα τωρα ξερω πως η ζωη κρυβει πολλα και αν ειναι γραφτο καποιος να ειναι με καποιον θα ειναι οτι και να γινει.Αυτα ειχα να πω οχι πολλα αλλα μια συμβουλη δινω αφηστε πισω τα πρεπει και τα μην γιατι θα ζητε με τα ΙΣΩΣ και τα ΑΝ!
Φιλια,Ειρηνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου